De laatste weken kwamen er regelmatig hele groepen staartmeesjes langs om te snoepen van de vetblok die vlak bij het keukenraam hangt. Met de staartmeesjes heb ik een speciale band i.v.m. het stervensproces van Herman, alweer 7 jaar geleden op 2 april 2014. Hij zei in zijn laatste stervensfase: "Ik mis de staartmeesjes, ik heb ze nog niet gezien. Waar zijn ze?" Tijdens de crematie dienst, terwijl mijn zoon zijn mooie verhaal voorlas, waren daar ineens de staartmeesjes......tikkend tegen het raam!
Drie jaar later op 2 april zat ik op het terras samen met een kennis, de zon scheen het was prachtig weer. Plotseling keek ik langs haar heen en zag dat er vanuit het buxus heggetje een tulp was gegroeid en vrolijk stond te bloeien met een rode bloem! Deze tulp had ik daar niet zelf geplant. Ik zag het als een groet van Herman.
Tijdens zijn sterven was er nog een gevleugelde uitspraak van hem: "Ik verlang zó naar kleur!" Vanaf dat moment kwamen de dierbaren, die hem nog kwamen opzoeken, met o.a. kleurrijke bossen tulpen! Ik had een unieke tulpenreis samen met Herman. De tulp werd een bijzonder symbool voor ons. Er is in het bidprentje een zakje tulpenzaad mee gegeven. Veel tulpenzaad is er gezaaid, ook in de rotstuin die van Herman was/is.
De laatste week begon ik ineens een heleboel bossen tulpen te kopen. Ook als de tulpen in huis nog niet uitgebloeid waren, kocht ik weer twee bossen. Het viel me wel op en ik vroeg me af: "Waarom doe ik dit? Wat doe ik toch raar......." Ook stond ik met een dierbare vriend in Hermans tuin te zoeken en te kijken of er al wat meer tulpen te zien waren, vanuit het zaad wat ik op diverse plekken had gestrooid. Ze zijn nog steeds heel erg klein, dat na 7 jaar! Hoeveel geduld hebben de bollenkwekers?!?!
Nu weet ik dat de Natuur mij bewust bezig is geweest om me voor te bereiden op de komende dood van mijn broer, die in Zwitserland woont. Op 17 maart is hij over de drempel gestapt en heeft hij zijn opgebrande en vermoeide lichaam los kunnen laten in het bijzijn van zijn vrouw Bettina en zijn/mijn zusje Patricia, die vanuit Australië al een paar weken geleden is overgekomen om bij onze broer te zijn.
En dan ineens vallen al die tekens ineens duidelijker op, ik zag het wel, alleen de kwartjes vielen nog niet......
Maurice
Maurice
je lichaam
bedolven
onder een
liefdevol kleed
van
Bloemen
terug naar
Moeder Aarde
*
Je Ziel
een
verlichte glimlach
achterlatend
terug reizend
naar de
Bron
van
Zijn
*
Safe Journey
lieve Maurice
*
4 januari 1953 - 17 maart 2021
Reactie schrijven