De Tuin
In de afgelopen jaren is de tuin gegroeid van een verzameling planten, naar een levende tuin. Een tuin met een eigen persoonlijke sfeer.
Mijn streven is om in de tuin het hele jaar door iets bloeiends te kunnen ervaren, waardoor de tuin het hele jaar boeiend is.
Er is altijd wel iets te zien. In de winter, in al haar 'kaalheid', is de structuur van de tuin met haar speelse heggen duidelijk aanwezig. Zo ook de Acer griseum met haar afschilferende bast, die met name in de winter zo wonderschoon te zien is.
"Zoals laatst iemand me vertelde: de tuin is in balans, dat ervaar ik als een groot compliment!"
Vanaf november staat de winterbloeiende struikkamperfoelie maanden achtereen te bloeien met haar sterk geurende crème bloemetjes. De tuin is nu, anno zomer 2019, bijna 20 jaar oud. Er is veel veranderd, meer openheid, meer verbinding. Zoals laatst iemand me vertelde: de tuin is in balans, dat ervaar ik als een groot compliment! Dit gaf mij ook het inzicht dat ik zelf steeds meer in balans ben gekomen, aangezien mijn tuin de spiegel is van mijn ziel. Dank daarvoor.
Zo zie en ervaar ik dat de buiten tuin, de rotstuin en de binnentuin steeds meer samen in balans komen en verbonden raken met elkaar.
Voortuin
In de voortuin is door mijn, in 2014 overleden, echtgenoot een rotstuin aangelegd. De hoofdbloei in zijn tuin is, zoals in de bergen, in mei. De diverse zonneroosjes en phloxen kleuren dan zijn tuin volop. Regelmatig houd ik zijn tuin nog bij, door er ook af en toe een nieuw plantje in te zetten, waardoor de herinneringen levend blijven. De Liefde die we samen hadden om in de bergen te wandelen, om er in verwondering de schoonheid om ons heen te ervaren.
Te genieten van de stilte, van de weidse uitzichten en ook van de kleine bloemetjes die onder en rondom onze voeten dapper stonden te bloeien. Ook in deze rotstuin staat de ontwikkeling niet stil, er blijft beweging in zitten. Zo merk ik dat zijn rotstuin steeds meer verbonden raakt met mijn eigen tuin.
Binnentuin
Als je via de zijpoort naar de binnentuin gaat, komt er een totaal andere sfeer op je af. De vijver met haar kikkers, vissen, salamanders, libellen, schrijvertjes en slakken is een plek van stilte én volop leven. Via het terras kom je bij het grasveld die de borders omringt. Volop begroeid met heesters en vaste planten. In het vroege voorjaar is het bezaaid met diverse soorten voorjaarsbloeiers onder andere sneeuwklokjes en bosanemoontjes.
Schaduwtuin
Vervolgens kun je doorlopen naar de schaduwtuin, waar het in het voorjaar een uitbundig feest is van Helleborussen, elfenbloempjes, Trilliums, diverse soorten speenkruid, winterakonietjes, Primula's, Cardamines, Anemoontjes en veel ander pracht.
Ronde tuin
In de zogenaamde ronde tuin bloeien er in de herfst en het voorjaar onder de notarisappel een verscheidenheid aan winterharde tuincyclamen. Als ze tenminste niet gevloerd zijn door de vorst.
Mijn streven is om in de tuin het hele jaar door iets bloeiends te kunnen ervaren, waardoor de tuin het hele jaar boeiend is.
Er is altijd wel iets te zien. In de winter, in al haar 'kaalheid', is de structuur van de tuin met haar speelse heggen duidelijk aanwezig. Zo ook de Acer griseum met haar afschilferende bast, die met name in de winter zo wonderschoon te zien is. Vanaf november staat de winterbloeiende struikkamperfoelie maanden achtereen te bloeien met haar sterk geurende crème bloemetjes. De tuin is nu, anno zomer 2019, bijna 20 jaar oud. Er is veel veranderd, meer openheid, meer verbinding. Zoals laatst iemand me vertelde: de tuin is in balans, dat ervaar ik als een groot compliment! Dit gaf mij ook het inzicht dat ik zelf steeds meer in balans ben gekomen, aangezien mijn tuin de spiegel is van mijn ziel. Dank daarvoor.
Zo zie en ervaar ik dat de buiten tuin, de rotstuin en de binnentuin steeds meer samen in balans komen en verbonden raken met elkaar.